ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΙΣΣΑΣ ΟΠΕΡΑΤΕΡ
«Φαντάσου τρία άτοµα σε ένα τραπέζι που συζητάνε έντονα, ενώ εσύ έχεις µία µόνο κάµερα. Για να τα καταφέρεις, πρέπει να ξέρεις ακριβώς πότε «πέφτει» η κάθε ατάκα. Και αν δεν ακολουθήσεις τον διάλογο, ζητάς να ξαναπαίξουν τη σκηνή». Με σχεδόν τη µισή του ζωή στον χώρο, ο Στέλιος ξέρει τις απαιτήσεις του επαγγέλµατός του. Ποτέ όµως δεν ένιωσε να µη συγκινείται στη θέα µιας κάµερας. Από τότε που ήρθε από το Ρέθυµνο για να σπουδάσει φωτογραφία στη σχολή Σταυράκου, που άρχισε να δουλεύει σε σίριαλ, τηλεπαιχνίδια και διαφηµίσεις µε όνειρο «να φύγει από το βίντεο και να πάει στο φιλµ», µέχρι σήµερα που το βιογραφικό του περιλαµβάνει ακόµα και ξένες παραγωγές, δεν έχει σταµατήσει να αγαπάει αυτό που κάνει. «Είσαι ο εκτελεστής των ιδεών του σκηνοθέτη», λέει. «Σου αναλύει εκείνος τη ...
δράση, σου εξηγεί ο διευθυντής φωτογραφίας τι θέλει και τι όχι στην κάµερα, κι εσύ βάζεις το µάτι στο βιζέρ. Συγκρίνοντας τις εµπειρίες του από τις ξένες και τις ελληνικές ταινίες, αναγνωρίζει προσόντα και στις δύο. «Στο ''Arcadia lost'' του Φαίδωνα Παπαµιχαήλ, συνεργαστήκαµε µε κινηµατογραφιστές από την Αµερική, και µάθαµε ότι σε εµάς βλέπουν συνεργεία χωρίς υποδοµή, αλλά µε εφευρετικότητα. Που δεν έχουµε τον τάδε γερανό, αλλά θα βρούµε τρόπο να τον µιµηθούµε». Τα µεροκάµατα του επαγγέλµατός του, πάντως, είναι όπως λέει από τα λίγα στην Ελλάδα που µοιάζουν µε εκείνα του εξωτερικού. «Εχουν οριστεί από την Ενωση Τεχνικών Κινηµατογράφου και Τηλεόρασης στα 1.000 ευρώ περίπου τη βδοµάδα. Αν υπολογίσεις όµως ότι µια ταινία διαρκεί γύρω στους 2 µήνες, και ότι στην Ελλάδα δεν έχεις να δουλέψεις σε περισσότερες από δύο τον χρόνο, καταλαβαίνεις γιατί πολλοί κυνηγάνε διαφηµιστικά, σίριαλ, ή ταινίες µικρού µήκους για το υπόλοιπο διάστηµα».
Πηγή αναδημοσίευσης : http://www.tanea.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.