Παρόλο που πρόλαβα τη διαφημιστική αγορά στα τελειώματα της εποχής των «γιγάντων», ωστόσο μπορώ να πω ότι είχα και γω την τύχη τα τελευταία 10 χρόνια να ζήσω μεγάλες στιγμές.
Η διαφημιστική βιομηχανία είχε ανέκαθεν κάτι «γκλαμουράτο» πάνω της κι έμοιαζε σχεδόν φυσική η διαδικασία μετατροπής των επιτυχημένων διαφημιστών -κυρίως των δημιουργικών- σε super stars...Ήταν ίσως γενικότερα η εποχή του «μεγάλου». Μεγάλου ονόματος, μεγάλου μισθού, μεγάλου εγωϊσμού, όλα μαζί. Αστρονομικά ποσά έπαιζαν στο χρηματιστήριο της Διαφήμισης ως αμοιβές των δημιουργικών και πολύ συχνά, μια καλή «μεταγραφή» μπορούσε να μεταφραστεί άμεσα σε σωτηρία για την τυχερή ...
εταιρεία που είχε προσελκύσει το αστέρι... Διαφημιζόμενοι ακολουθούσαν με θρησκευτική πίστη τον δημιουργικό τους από εταιρεία σε εταιρεία, ενώ συχνές ήταν οι περιπτώσεις δημιουργικών που είχαν την πολυτέλεια να περιμένουν για χρόνια την πρόταση συνεργασίας που θα τους άρεσε περισσότερο και που θα ανέβαζε το κασέ τους ένα σκαλοπάτι παραπάνω...
Και τώρα; Τώρα οι εποχές αυτές έχουν σίγουρα παρέλθει. Σίγουρα η οικονομική κρίση έβαλε το χεράκι της προς αυτήν την κατεύθυνση. Ήρθε και πετσόκοψε βεντετισμούς και σταριλίκια, καθαίρεσε είδωλα, συμμάζεψε... μισθούς και extra bonus. Μήπως όμως, η κυριαρχία του παντοδύναμου δημιουργικού είχε αρχίσει να κλονίζεται αρκετά νωρίτερα, πριν από την οικονομική κρίση; Την εποχή που η ίδια η έννοια της καλής και επιτυχημένης επικοινωνίας άρχισε να ξεφεύγει από τα στενά όρια του 30 seconds tv spot; Αν όμως είναι όντως έτσι, ποιος είναι σήμερα ο σούπερ-δημιουργικός και κατά συνέπεια η σούπερ-δημιουργικότητα;
Σε πολύ ενδιαφέρον πρόσφατο άρθρο στο Ad Age, ο ανώνυμος συντάκτης CreativeX, πιστεύει ότι οδηγούμαστε στην εποχή της «ανώνυμης» διαφημιστικής βιομηχανίας. Οι συντελεστές της επιτυχίας είναι σήμερα πολλοί περισσότεροι και με διαφορετικές εξειδικεύσεις ο καθένας, καθιστώντας δύσκολο να αναδειχθεί το ένα και μοναδικό μεγάλο όνομα. Φταίει η τεχνολογία, το πλήθος των διαφορετικών μορφών επικοινωνίας, η διαρκής ανάγκη για καινοτομία, πάντως όλα μαζί, έχουν δημιουργήσει ένα σύμπαν τελείως διαφορετικό, μέσα στο οποίο τη διαφορά δεν την κάνει ένα «όνομα», αλλά πολλά μαζί. Η δημιουργικότητα διαχέεται σε ένα εύρος από μικρότερα κομμάτια που συνθέτουν ένα σύνολο, έχει σαφώς μικρότερη διάρκεια ζωής και ορίζεται από την έννοια της συλλογικότητας.
Τα επιχειρήματα για το αν αυτή είναι μια θετική ή αρνητική εξέλιξη είναι πολλά. Όπως επίσης μένει να φανεί εάν πρόκειται για μια παροδική ή πιο μόνιμη κατάσταση. Ίσως στο μέλλον, τα μεγάλα «ονόματα» της επικοινωνίας να προέλθουν από κάποιο discipline τελείως διαφορετικό, που ούτε καν το φανταζόμαστε σήμερα. Το βέβαιο πάντως είναι ότι, αν εξαφανιστεί δια παντός, σίγουρα θα μας λείψει αυτή η «χολυγουντιανή» διάσταση της Διαφήμισης... Με όλα τα στραβά της...
Πηγή : http://www.marketingweek.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.